Ne Desem

Ne Desem

Ne desem,

ne yapsam boş...

Ne bir sevgi,

ne bir saygı kalmış geriye

terk edip gidenden.

Ve hala sanki

bir savaşı sürdürür gibi

görüyorsa beni

nasıl tutarım ellerini...

Yoksa anlatabilmenin

başka bir yolu...

Ne yazılarım,

ne anılar,

ne de sözler...

Artık yitirdi değerini,

boşa çıktı anlamları.

Umudu yitirmek de

olsa gelinen nokta,

beklemek de çok

zor olacak.

Hem de boş yere.

Temeldeki sevgi

ve olması gereken saygı da

gittiyse elinden,

ne gelir artık benden.

Tutamamanın ellerinden

ve de yardım edememenin

açıkca ortada olduğunda,

yok sayıldığımda,

bir düşmanı imişcesine

davranıldığımda,

ne kaldı geriye

umutlarım için?

Koca bir boşluk...

Ve geçip giden yılların,

emeklerin,

özen ve sevgi dolu

zamanların uçup gitmesi...

Bir hiç uğruna gitmesine,

öylesine bakıp kalmak...

Yitirmek artık umutları...

Ne desem,

ne yapsam boş artık!

Gönen Çıbıkcı,

2014.01.17, 13.38, M.

06.02.2020, MŞ.