Kendi Yolunda

Kendi Yolunda

Bilinçle, inançla,

öz güven ile,

akıl ile, bilgi ile...

yürümek...

Kimse bilmese de,

yine de kendin için yürümek!

Kendi yolunda yürümek.

İNSAN olduğunu bilmenin

hakkını vermek için,

özgürce yürümek!

İşte, bu değil midir

olması gereken duruş,

İnsan olmanın duruşu...

Hem de eğilip, bükülmeden

ve de o birilerine yaranmayı

hiç de düşünmeden.

Tek başına sencileyin

bir ordu gibi yürümek.

İnandığın, bildiğin o yolda,

kendi öz yolunda,

akıl ile, bilinç ile

kahramanca yürümek...

Yok, hiç de beklemeden

başkalarından,

benden sonra,

ya da benle birlikte anılmayı

ve de ödüller almayı.

Yok, işte öyle değil!

Hazıra konarak da değil,

ondan, bundan

toplayarak da değil!

Tek, tek bilgi ile işledim bilincimi

ve de geliştirdim aklımı

bir iğne oyası işlercesine,

diyebilmek için.

Neden mi?

Sadece insan olup,

doğruları bulmaklığıma doğru

yürümek gerektiğine

inandığım için,

kendi has yolumda

yürüyebilmek için.

Gönen ÇIBIKCI,

2020.06.03, MŞ.